- zeźlić
- zeźlić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, zeźlićlę, zeźlićli, zeźlićlij, zeźlićlony {{/stl_8}}{{stl_7}}'rozgniewać, zdenerwować kogoś, rozzłościć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zeźlił go wynik meczu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zeźlić
Look at other dictionaries:
zeźlić — dk VIa, zeźlićźlę, zeźlićźlisz, zeźlićźlij, zeźlićźlił, zeźlićźlony pot. «rozgniewać, rozzłościć kogoś» Zeźliło go takie postępowanie. zeźlić się, pot. «wpaść w złość, rozgniewać się, rozzłościć się» Zeźlił się na kolegę … Słownik języka polskiego
zeźlić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozzłościć się; rozgniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zeźlić się na wszystkich, na kogoś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
